-
1 trap|ić
impf Ⅰ vt książk. to trouble, to bother- co cię trapi? what’s bothering a. eating pot. you?- trapiły go wyrzuty sumienia/wątpliwości he was plagued by a guilty conscience/beset with doubts- przez całe życie trapiły go choroby he’s been plagued by illness his whole life- kraj trapiły wojny the country was beset by war- zagadka trapiąca naukowców od wielu lat a puzzle that has been plaguing scientists for yearsⅡ trapić się to worry (oneself) (czymś a. o coś about sth)- trapiła się chorobą dziecka she worried about a. over her child’s illness- nie trap się tym tak bardzo! don’t fret about it so much!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trap|ić
См. также в других словарях:
trapić — ndk VIa, trapićpię, trapićpisz, trap, trapićpił, trapićpiony książk. «wyrządzać komuś przykrość, dotkliwie dawać się odczuwać, dawać się we znaki; niepokoić, martwić, nękać, gnębić» Kogoś trapią choroby, zmartwienia. Kraj trapiły wojny. trapić… … Słownik języka polskiego
